Książka, której nie ma.

Santiago Pajares
Książka, której nie ma
Pascal, 2015

Niby czytadło, ale ma w sobie rys magii, którą spotkać można w codziennym życiu. W tym celu, jak bohater powieści, należy udać się do wsi Bredaós, gdzie wszyscy wszystkich znają i wszystko o wszystkich wiedzą. David Peralto, przyzwyczajony do anonimowości Madrytu, nie od razu dobrze czuje się na tym małym skrawku ziemi, ale stopniowo odkrywa i docenia uroki małej społeczności. Tu dominuje życzliwość, bo na prowincji ludzie są bliżej siebie, wspierają się w trudnych momentach, wspólnie świętują radosne chwile.

David Peralto, od siedmiu lat pracujący w wydawnictwie Khoan, nieprzypadkowo trafia do Bredaós. Chce pozostać anonimowy, dlatego w podróż zabiera swoją żonę, Silvię i pod pretekstem wspólnych wakacji, próbuje odnaleźć autora bestsellerowej sagi. Thomas Maud jest najważniejszym pisarzem wydawnictwa Khoan, autorem pięciu z planowanych siedmiu tomów sagi Spirala. Dotychczas regularnie, co dwa lata, w księgarniach pojawiała się nowa część. Od czterech lat właściciel wydawnictwa czeka na szósty tom, czytelnicy są zniecierpliwieni. Zdesperowany Khoan zdradza Davidowi, swemu redaktorowi prowadzącemu, sekret. Nikt nie zna autora sagi, jego sylwetka owiana jest aurą tajemnicy. Poszczególne części opowieści pojawiały się w wydawnictwie za pośrednictwem kuriera, ale sam Khoan nigdy nie widział Thomasa Mauda, więc nie wie, jak skontaktować się z pisarzem. David zostaje oddelegowany do Bredaós, ponieważ pewne poszlaki sugerują, że w tej wsi mieszka twórca Spirali. Peralto otrzymuje jeszcze jedną wskazówkę, która powinna ułatwić znalezienie Mauda, ale redaktor szybko przekonuje się, że ta informacja nie ułatwi mu zadania.

Podróż do Bredaós okaże się dla Davida wyprawą w głąb samego siebie. Będzie również sprawdzianem dla związku państwa Peralto. W małej wiosce nasz bohater odnajdzie przyjaźń, przypomni sobie, czym jest bezinteresowna pomoc, jak wielką moc ma człowiek i jak istotne w życiu są małe przyjemności, drobnostki. Książka, której nie ma to opowieść nie tylko o magii słowa, o literaturze. To historia miłości, choroby, samotności, przyjaźni - historia życia, o którym w natłoku codziennych spraw zapominany. O tym, co najważniejsze. Trochę bajkowo, magicznie, ale niebanalnie i smacznie. Mnie się podobała powieść hiszpańskiego pisarza i z czystym sumieniem polecam tę ciekawą książkę osobom, które od "czytadła" oczekują czegoś więcej niż rozrywki.

P.S. Zapomniałam dodać, że obok opowieści o tym, co dzieje się w Bredaós, toczą się jeszcze dwa wątki. Jeden dotyczy życia sekretarki pana Khoana, drugi natomiast opowiada o narkomanie, który próbuje skończyć z nałogiem. Spoiwem wszystkich wątków jest oczywiście powieść Thomasa Mauda. Nie do końca rozumiem, co autor miał na celu, wprowadzając te historie (domyślam się, ale nie uważam, aby były niezbędne).