W poszukiwaniu własnej tożsamości...

Autor: John Green
Tytuł: Szukając Alaski
Ocena: 5/6

Książka dla młodzieży. Bardzo dobra książka dla młodzieży. Mądra. Intrygująca.

Okres młodzieńczego buntu mam już za sobą, ale pamiętam, jakie to uczucie, gdy się "spiskuje", gdy się próbuje różnych mniej lub bardziej zakazanych owoców, gdy przyjaciele są całym światem, a rodzinka idzie w odstawkę. Wierzę, że nie będę miała nagłych zaników pamięci, kiedy moje córki staną się nastolatkami i wywrócą rodzicielski świat do góry nogami, a nas dopadnie bezradność wobec siły przyciągania kolegów i koleżanek. Nie łudzę się, że wygram z atrakcyjnością rówieśników. Zresztą, czy chciałabym? Okres buntu jest nieodłącznym etapem dojrzewania i kształtuje osobowość, jeśli tylko nie przeradza się w niebezpieczną grę z życiem. Wiadomo, żadna skrajność nie jest fajna. Warto słuchać mądrych ludzi, na przykład Horacego, który pisał w Odzie II:
Kto złoty sobie upodobał umiar,
ten się uchroni przed nikczemną nędzą...
Mądrze facet prawił.

"Szukając Alaski" to książka o przyjaźni - mocnej, ważnej, serdecznej. To również powieść o śmierci, o radzeniu sobie z odejściem bliskiej osoby. To historia młodzieńczej miłości. To opowieść o niespełnieniu.
John Green pokazuje mądrych nastolatków, myślące pokolenie chłopców i dziewcząt, którzy w szkole z internatem szukają własnych pomysłów na życie. W przerwach między nauką spotykają się, rozmawiają, wymyślają kawały, piją, palą, kochają się. Fajni są.


Nie chodzi o to, że są wyjątkowo inteligentni i planują własne kariery. Nic z tych rzeczy. Raczej korzystają z życia tu i teraz, nie zawracając sobie głowy odległą jeszcze przyszłością. Docierają się, poznają, ale mają jakiś pomysł na siebie. Czerpią z przyjaźni pełnymi garściami, wszak miłość i przyjaźń oswajają codzienność.