Michael Palmer "Ostatni chirurg".

Michael Palmer

Ostatni chirurg

Wydawnictwo Albatros 2012

Nie czytam thrillerów medycznych. Książka, o której dzisiaj wspomnę, to moje drugie spotkanie z tym gatunkiem literackim (pierwszą powieścią był Chirurg Tess Gerritsen).

Ostatni chirurg Palmera to wielowątkowa historia tajemniczych morderstw, między którymi nikt nie znalazłby związku, gdyby nie dociekliwa siostra jednej z ofiar. Jillian Coates nie wierzy, że jej urocza i pełna życia siostra, popełniła samobójstwo, a taka jest oficjalna wersja śmierci młodej pielęgniarki. Jillian zaczyna drążyć, szukać, pytać i okazuje się, że sprawa jest tajemnicza, a wnikanie w szczegóły z każdym dniem robi się coraz bardziej niebezpieczne. Na szczęście, Jillian nie działa w pojedynkę. Ma obok siebie przystojnego doktora, Nicka Garrity'ego, który cierpi na zespół stresu pourazowego po traumatycznym przeżyciu zamachu bombowego w Afganistanie, gdzie pracował jako lekarz wojskowy. Dziś Nick zajmuje się leczeniem osób, których nie stać na płatną opiekę medyczną. Tych dwoje od pierwszego spotkania znajdzie wspólny język, a Garrity bez mrugnięcia okiem zaangażuje się w pomoc (ten typ tak ma) ślicznej Jillian.

To jest całkiem sympatyczne czytadło. W miarę wartka akcja (choć zdarzają się niepotrzebne dłużyzny, kiedy czytelnik zaczyna zastanawiać się, czy to jeszcze thriller, czy już melodramat) nie pozwala na nudę, a historia, wystarczająco zawiła, wciąga. Nie zostanę fanką thrillerów medycznych i mam wrażenie, że na rynku wydawniczym można znaleźć ciekawsze historie tego typu, ale spotkanie z Ostatnim chirurgiem uważam za całkiem udane. Z mroków pamięci wydobywam wspomnienie lektury Gerritsen i wydaje mi się, że Chirurg był ciekawszy, ale zamglona upływającym czasem pamięć może płatać figle.