Kwiaty na poddaszu. Virginia Cleo Andrews

Niesamowita książka. Od pierwszej do ostatniej strony.
Podejrzewam, że długo przyjdzie mi czekać na przeczytanie kolejnej części ( Płatki na wietrze ), z racji tego, że kupować nie chcę. Mimo jej niesamowitości.

Kwiaty na poddaszu to odważna książka. Przerażająca.
Idealna rodzina z dnia na dzień przestaje być idealna. Sielanka, która trwała kilka lat, kończy się wraz ze śmiercią ojca rodziny. Nagle okazuje się, że mamusia umie tylko pachnieć i pięknie wyglądać. Przerażona myślą samodzielnego utrzymania czwórki dzieci postanawia wrócić do domu rodzinnego, z którego przed laty została wygnana i wydziedziczona. Z czasem dowiemy się dlaczego.

Ogromny dom kryje w sobie wiele mrocznych tajemnic, a dzieci uwięzione przez matkę i babkę na poddaszu, zostają pozbawione praw do życia. Słabo karmione, pozbawione dopływu świeżego powietrza, co rusz zwodzone przez matkę obietnicami rychłego opuszczenia poddasza, usychają powoli jak tytułowe kwiaty. Wydaje się, że nic ani nikt nie jest w stanie przetrwać w takich warunkach.

Czytelnik uczestniczy w kolejnych makabrycznych zdarzeniach, coraz więcej się dowiaduje i ta wiedza nie pozwala mu zasnąć. Jaką trzeba mieć wyobraźnię, by stworzyć TAKĄ historię?!