Elizabeth Kostova "Łabędź i złodzieje".

Nie pamiętam kiedy doznałam tak głębokiego rozczarowania, czytając powieść autorki, której debiut literacki wyłączył mnie na jakiś czas z życia codziennego. Uwielbiam Historyka. To porywająca i pełna tajemnic historia, w której teraźniejszość miesza się z przeszłością. To opowieść o Vladzie Palowniku, brutalnym i okrutnym władcy Rumunii, a jednocześnie opis zmagań badaczy, którzy podążają śladami jego życia. Historyk to książka wspaniała, wyjątkowa, interesująca.

Druga powieść Elizabeth Kostovy nie zasługuje, niestety, na żaden z tych epitetów. Przyznaję, oczekiwałam wiele. Otrzymałam natomiast nudną opowieść o rzekomym obłędzie malarza, który pewnego pięknego dnia zaatakował nożem obraz w muzeum. Psycholog, zajmujący się artystą, zainteresował się jego życiem. Dzięki temu stopniowo poznajemy rodzinę malarza, jego pasje i zmartwienia, historię obrazu.

Spłaszczam fabułę, ale mniej więcej do tego sprowadza się ta opowieść. Obłęd zwiastuje nietuzinkowość, tajemnicę, bogate życie wewnętrzne albo przynajmniej chorobę umysłową. Tymczasem "obłędny" malarz jest nieziemsko nudny, a cała historia rozmemłana i bez wyrazu.

Ciężko uwierzyć, że obie książki napisała jedna kobieta. Będę ostrożna, zanim rzucę się na kolejną powieść Kostovy. Zwyczajnie się rozczarowałam.